Bioresonantie

Er wordt gebruik gemaakt van diverse soorten testapparatuur, waaronder een weerstandsmeter, waar een meetpen en een elektrode aan verbonden zijn. Om een gesloten stroomkring te maken, neemt u de elektrode in de hand en wordt de meetpen op een punt op de hand gezet. Er wordt op deze manier een stroompje van ongeveer vijf microampère door het lichaam gevoerd. Door de meetpen in contact te brengen met de frequentie of de trilling van een bepaalde stof en deze vervolgens op uw hand te zetten, wordt de frequentie van die stof met het lichaam in contact gebracht.

Er kan nu een reactie in het lichaam ontstaan op deze frequentie. Als u belast bent met de stof waarmee u door middel van de frequentie in contact gebracht wordt, herkent uw lichaam deze frequentie als een, op dat moment voor u, ziek makende stof. Er volgt een onbewuste weerstand van huid en bindweefsel tegen deze frequentie. Deze weerstand die het lichaam oproept, is meetbaar op de weerstandsmeter en wordt een vegetatieve reflex genoemd.

Draagt u die stof niet bij u, dan ontstaat deze reactie niet en wordt er op de weerstandmeter geen weerstand gemeten. Op deze manier kan men uit verschillende stoffen onderscheiden welke stoffen uw lichaam belasten.

Op de bovenstaande manier kunnen de organen worden getest, waaruit blijkt of het orgaan een gezonde of een verstoorde werking heeft. Zo kan er een duidelijk beeld gemaakt worden waar de oorzaken kunnen liggen van uw klachten. Daarnaast wordt met behulp van de bioscan een test gedaan, waarbij in korte tijd op veel punten getest wordt, zoals de conditie van diverse orgaanstelsels, tekorten aan vitaminen en mineralen, de mate van belasting door intoxicaties, zoals metalen en ander gifstoffen en diverse zaken meer. Soms worden nog aanvullende testen gedaan als er specifieke klachten zijn. Ook kan er bij acute klachten direct een behandeling gegeven waarbij de frequenties rechtstreeks toegediend worden aan het lichaam via de apparatuur.

Eveneens wordt door middel van deze onderzoeken gezocht naar bacteriën, schimmels, virussen, parasieten en andere levende ziekteverwekkers. Niet behandelde ziekteverwekkers en intoxicaties kunnen oorzaak zijn van tal van (vage) klachten en kunnen zelfs leiden tot chronische aandoeningen. Als duidelijk is welke middelen ingezet dienen te worden, wordt een behandelverslag gemaakt met daarin de belangrijkste zaken vermeld die behandeld worden, aangevuld met eventuele voedings- of leefstijladviezen en een overzicht van de geadviseerde middelen.